W sobotę 12 października pan premier Donald Tusk na konwencji poświęconej polityce migracyjnej oświadczył, że jednym z elementów strategii migracyjnej będzie czasowe, terytorialne zawieszenie prawa do azylu i będzie w Europie domagał się prawa do uznania tej decyzji.

Przypominamy zatem:

– 28 lipca 1951 r. w Genewie została sporządzona konwencja dotycząca statusu uchodźców i definiująca prawo do azylu. Zgodnie z zawartą w niej treścią, azyl jest prawem podstawowym i każdy, kto ucieka przed prześladowaniem lub innym nieludzkim i poniżającym traktowaniem w swoim kraju pochodzenia, ma prawo ubiegać się o taką ochronę. Strony Konwencji Genewskiej, w tym państwa członkowskie UE, mają międzynarodowy obowiązek przyznania tego prawa każdemu, kto spełnia kryteria określone w konwencji.

– Polska ratyfikowała Konwencję Genewską w 1991 roku.

– Prawo do azylu jest zagwarantowane również na mocy art. 18 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

– Państwa członkowskie UE uzgodniły także wspólną europejską politykę azylową. Obejmuje ona między innymi regulacje w zakresie jednolitego statusu azylu i ochrony uzupełniającej w tym wspólnej procedury ich przyznawania i pozbawiania, wspólnego systemu ochrony czasowej, partnerstwa i współpracy z państwami niebędącymi członkami Unii. Jest to podstawa wspólnego europejskiego systemu azylowego WESA.

– Artykuł 56 Konstytucji Rzeczypospolitej określa prawo do azylu oraz status uchodźcy w Polsce.

Szanowny Panie Premierze,

prawa podstawowe, czyli prawa i wolności przysługujące każdemu człowiekowi nie podlegają dyskusji i politycznym targom czy ofertom, one po prostu są i muszą być respektowane, bo tak skonstruowaliśmy nowoczesne europejskie zasady demokracji. To dzięki nim tysiące Polek i Polaków znajdowało schronienie zagranicą w ciężkich czasach komunistycznego totalitaryzmu i staliśmy się jednym z największych beneficjentów tych praw.Żyjemy w trudnych i niepewnych czasach wybuchających co rusz na całym świecie wojennych konfliktów, sami funkcjonując na przedmurzu wojny, ale nie zwalnia nas to z człowieczeństwa i przestrzegania prawa, którego strzegliśmy zawsze jak źrenicy oka. Bo to prawo jest dla nas samych gwarancją bezpieczeństwa, gwarancją dla najbardziej zagrożonych, gwarancją na życie.Apelujemy zatem o rozważne decyzje i słowa, bowiem patrzy i słucha ich nie tylko cała Europa, ale większość obywatelek i obywateli, dla których są ważnym drogowskazem przyszłych działań. Szczególnie dzisiaj w wielonarodowościowym kraju, jakim staje się Polska.

Komitet Obrony Demokracji
Amnesty International
Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych
Stowarzyszenie Sędziów Polskich Iustitia
Sieć Obywatelska Watchdog Polska
Grupa Granica
Akcja Demokracja
Inicjatywa #WolneSądy
Fundacja Odpowiedzialna Polityka
Fundacja Panoptykon
Instytut Spraw Publicznych
Otwarta Rzeczpospolita – Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii
Ogólnopolski Strajk Kobiet
Warszawski Strajk Kobiet
Fundacja Grand Press
Fundacja Ośrodek Kontroli Obywatelskiej OKO
Kobiety Filmu
Fundacja Kultura Liberalna
Greenpeace Polska
WWF Polska
Młodzieżowy Strajk Klimatyczny
Protest z Wykrzyknikiem
Inicjatywa Nasz Rzecznik
Fundacja Polskie Forum Migracyjne
Konsorcjum Migracyjne
Matki na Granicę
Stowarzyszenia We Are Monitoring
Fundacja Polska Gościnność/Chlebem i Solą
Stowarzyszenie Interwencji Prawnej
Stowarzyszenie Nigdy więcej
Fundacja Widzialne
Klub Inteligencji Katolickiej w Warszawie
Grupa Troska o Ład Społeczny Kongresu Katoliczek i Katolików
Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana
Fundacja Autonomia
Fundacja Juniper
Fundacja OFF school
Stowarzyszenie Grupa Artystyczna Teraz Poliż
Stowarzyszenie Egala
Stowarzyszenie Interkulturalni PL
Fundacja Auschwitz-Birkenau
Obywatelskie Forum Sztuki Współczesnej
Fundacja Wspierania Kultury i Języka Polskiego im. M. Reja
ELIL (European Lawyers in Lesvos)
Fundacja SaveOneChild
Stowarzyszenia Pedagogów Teatru
Podlaskie Ochotnicze Pogotowie Humanitarne
Fundacja Przestrzeń dla Edukacji

Fundusz Obywatelski im. Ludwiki i Henryka Wujców wspiera podstawową działalność Stowarzyszenia: monitorowanie przestrzeni publicznej, rejestrowanie zdarzeń i zjawisk o charakterze nienawistnym, a na tej podstawie podejmowanie interwencji prawnych i obywatelskich.

Dziękujemy za wsparcie!

W najbliższych dniach odbędą się dwa niezwykłe spotkania z aktywistami na rzecz pokoju – Palestyńczykiem Bassamem Araminem i Izraelczykiem Ramim Elhananem – którzy od lat jeżdżą po świecie, opowiadając o sile pojednania i dialogu.

Dzieli ich wszystko, połączyła ich strata. 10-letnia córka Bassama, Abir, została zabita przez izraelskiego strażnika granicznego przed jej szkołą. 14-letnia córka Ramiego, Smadar, została zabita przez palestyńskich zamachowców-samobójców w centrum Jerozolimy. Obaj współtworzyli Parents Circle – krąg rodziców, którzy stracili swoje dzieci w konflikcie izraelsko-palestyńskim.

Ich historię w niezwykły sposób opisał Colum McCann w książce APEIROGON, która ukazała się w 2021 roku nakładem Wydawnictwa Poznańskiego, w znakomitym przekładzie Agi Zano.

Bassam Aramin mieszka w Jerychu na Zachodnim Brzegu. W wieku 17 lat został uwięziony i spędził 7 lat w izraelskim więzieniu. Następnie studiował historię i uzyskał tytuł magistra w dziedzinie studiów nad Holokaustem na Uniwersytecie w Bradford w Anglii. W 2005 roku Bassam był jednym z założycieli Combatants for Combatants for Peace wraz z synem Ramiego Elikiem. Został członkiem Parents Circle w 2007 roku po stracie 10-letniej córki Abir. Bassam poświęca swój czas i energię na przekonanie o pokojowym, bezkrwawym zakończeniu izraelskiej okupacji Palestyny i pojednaniu izraelsko-palestyńskim. Bassam do sierpnia 2020 r. Pełnił funkcję palestyńskiego współdyrektora Parents Circle – Families Forum.

Rami Elhanan jest jerozolimczykiem siódmego pokolenia ze strony matki. Jego ojciec był ocalałym z Auschwitz. Jest emerytowanym żołnierzem IDF z 3 wojen. Przedstawia się jako Żyd, Izraelczyk, a przede wszystkim jako człowiek. Rami dołączył do Parents Circle rok po stracie swojej córki – Samadar i przemawia przed izraelską, palestyńską i międzynarodową publicznością. Rami do sierpnia 2020 r. pełnił funkcję izraelskiego współdyrektora Parents Circle – Families Forum.

Pokaz specjalny filmu dokumentalnego „The Narrow Bridge” w reżyserii Esther Takac oraz spotkanie z jego bohaterami – Izraelczykiem Ramim Elhananem i Palestyńczykiem Bassamem Araminem – odbędzie się 10 października o godz. 18:00 w warszawskim kinie Kultura. Projekcja filmu oraz spotkanie odbędą się w języku angielskim. Wstęp na wydarzenie jest wolny, a wejściówki będą dostępne w kasie kina od 7 października (od 15.00).

Drugie spotkanie odbędzie się 11 października o godz. 18:00 w Kawiarni Redakcyjnej Agory, ul. Czerska 8/10. Spotkanie poprowadzi Paulina Reiter.

15 lat temu, 2 października 2009 roku, zmarł Marek Edelman – ostatni dowódca powstania w warszawskim getcie, działacz opozycji demokratycznej, wybitny lekarz, niestrudzony obrońca praw człowieka, orędownik pokoju.

Dla nas i dla wielu drogowskaz moralny.

Zawsze przypominający o tym, że każde nasze odwrócenie głowy przyczynia się do tego, że zło wokół nas rośnie.

Drodzy Przyjaciele!

Obecny rok jest dla Otwartej Rzeczpospolitej rokiem jubileuszowym. Nasze Stowarzyszenie powstało 25 lat temu. Wszystko zaczęło się od otwartego listu protestacyjnego, wystosowanego w 1999 roku do władz państwowych przez liczne grono obywateli zatroskanych o losy edukacji w publicznych szkołach. Okazało się, że podręcznik do historii dopuszczony do użytku szkolnego naszpikowany jest treściami nienawistnymi i dyskryminującymi. Trudno wymienić wszystkich sygnatariuszy, wśród których znaleźli się m.in. Wisława Szymborska, Andrzej Wajda, Jerzy Jedlicki i Marek Edelman. I wiele innych osób, którym zależało na otwartym kształcie naszego kraju i społeczeństwa.

Od tamtej pory nasze Stowarzyszenie okrzepło i może się poszczycić znacznym dorobkiem. Moglibyśmy tu wymienić liczne publikacje, debaty, warsztaty, konkursy, interwencje, ale zapewne Państwo o tym wiedzą. Zresztą, nasza działalność jest skrupulatnie udokumentowana na stronie internetowej www.otwarta.org, do odwiedzenia której zachęcamy.

Świętujemy wspólnie 25-lecie Otwartej Rzeczpospolitej, pamiętając, że zło może urosnąć, że wolność nie jest nam dana raz na zawsze, i że populiści nie zrezygnują że schlebiania najtańszym gustom, odwołując się do najgorszych instynktów. Mamy poczucie, że wciąż, niestety, nasze Stowarzyszenie ma wiele do zrobienia. Zostały zbudzone demony z przeszłości, tej dalszej i tej bliższej, wzrosły nastroje ksenofobiczne, wrogie, nienawistne i pogardliwe – w stosunku do mniejszości i środowisk potrzebujących wsparcia przed skrajnymi ideologiami, które są w pełnym rozkwicie.

Wspólnie budujmy naszą prawdziwie Otwartą Rzeczpospolitą, marzenie naszej młodości i naszego wieku dojrzałego, ideał,wspólnotę, która każdemu zapewni życie w godności, w atmosferze szacunku i bezpieczeństwa.

Niestety borykamy się z bardzo poważnymi problemami natury finansowej. Z powodu braku oczekiwanych wpływów z 1,5 % sytuacja finansowa Stowarzyszenia stała się krytyczna. Nie mamy pewności jak będą przedstawiały się wpływy w najbliższych miesiącach, choć starania trwają. Dlatego zwracamy się do Państwa o uratowanie naszego budżetu jednorazowymi wpłatami na nasze konto [14 1020 1055 0000 9102 0146 3298] lub za pośrednictwem portalu www.zrzutka.pl.

Serdecznie pozdrawiamy,

z nadzieją na życzliwe potraktowanie naszego apelu.

Zarząd Otwartej Rzeczpospolitej – Stowarzyszenia przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii

Bliskie nam Stowarzyszenie NIGDY WIĘCEJ zostało laureatem Nagrody im. Ronalda Eissensa i Suzette Bronkhorst za ‘wyjątkowe osiągnięcia w przeciwdziałaniu mowie nienawiści i propagowaniu praw człowieka’.

Nagroda upamiętnia Ronalda Eissensa i Suzette Bronkhorts, którzy zapoczątkowali walkę z mową nienawiści w internecie jako założyciele Stichting Magenta, holenderskiego biura do walki z dyskryminacją (MDI), a także Międzynarodowej Sieci Przeciw Cybernienawiści – International Network Against Cyber Hate (INACH) w 2002 r. Po raz pierwszy nagroda została przyznana w 2021 r., otrzymał ją wówczas Jean-Hubert Bondo i jego organizacja Africa Sans Haine (Afryka Bez Nienawiści) z Demokratycznej Republiki Konga.

Serdecznie gratulujemy i cieszymy się, że od lat przyświeca nam ten sam cel!

Życzenia z okazji jubileuszu otrzymaliśmy również do Krystyny Jandy – wybitnej aktorki filmowej i teatralnej, Prezeski Fundacji Kultury Jandy na rzecz Kultury, dyrektorki Teatru Polonia i Och-Teatru.

Dziękujemy pięknie!

A tym z Państwa, którzy chcieliby nas wesprzeć polecamy życzliwej uwadze prowadzoną zrzutkę.

Publikujemy list otwarty do ministra Tomasza Siemoniaka w sprawie tzw. patroli obywatelskich. Autorem listu jest Przemysław Wiszniewski – członek Zarządu Stowarzyszenia Otwarta Rzeczpospolita.

Szanowny Ministrze,

apeluję do Pana o podjęcie działań w celu delegalizacji tzw. „patroli obywatelskich”, organizowanych przez Rafała Podejmę, które mają już na swoich rękach krew i budzą strach wśród cudzoziemców.

Jak wszyscy wiemy pod ich szlachetną nazwą kryją się bojówki rasistowskie, kojarzące się z nazistowskimi bojówkami III Rzeszy. Pretekstem do ich powstania było morderstwo dokonane przez obcokrajowca. Dzięki niemu rasiści mają argument, by wszystkich mieszkańców naszego kraju o innym niż biały kolorze skóry, obwiniać o złe intencje.

Celem patroli obywatelskich jest wzbudzenie strachu, u Polaków rdzennych strachu przed obcymi, a wśród przyjezdnych – strachu przed Polakami. Rasiści patroli obywatelskich posługują się uprzedzeniami i stereotypami, wywołują niechęć i wrogość do innych nacji zamieszkujących nasz kraj. Nawołują do linczu, do wypędzeń.

Nie dostrzegam reakcji ze strony podległego Panu ministerstwa, ze strony służb porządkowych i organów ścigania. Być może niezbyt uważnie śledzę naszą przestrzeń publiczną, być może pańskie działania mają charakter dyskretny, ale nie dostrzegam.

Patrole obywatelskie łamią wszelkie zasady współżycia społecznego i kilka paragrafów kodeksu karnego, w tym i takie, które penalizują nawoływanie do nienawiści ze względu na narodowość, czy kolor skóry.

Doprawdy, czy mamy czekać aż stanie się nieszczęście i ktoś zginie z rąk krewkich patriotów, czy też neofaszystów?!

Czy to zjawisko nie wymaga stanowczego potępienia i wskazania, że jest kryminogenne? Czy ludzie, którzy tak otwarcie demonstrują rasistowskie przekonania i udają, że zastępują policję, nie powinni być publicznie napiętnowani przez władze, przez Pański resort?