Projektuje się, że ofiary te zostaną upamiętnione przez pomnik, jednakże jego wymowa ma być niezwykle drastyczna. Planowany kształt pomnika, którym ma być drzewo z trupami dzieci, nie tyle czci pomordowanych, ile budzi nienawiść do sprawców. Postawiony w przestrzeni publicznej, wspólnej, taki pomnik przestaje być znakiem czyichś przeżyć i emocji, może być natomiast odczytywany jako wyraz świadomości całego społeczeństwa. Fakt, że dotychczas zajmujące się sprawą instancje uznały, iż nienawiść do ukraińskich sąsiadów w tę zbiorową świadomość może być wpisywana, budzi nasz najgłębszy niepokój i sprzeciw. Jest to dowód na to, że klimat życia zbiorowego zmienia się i otwiera na nurty radykalne, odwołujące się do nienawiści dzielącej ludzi, podniecające emocje wrogości wobec innych – i że państwo to dążenie do podziałów i te postawy wrogości toleruje.

Zwracamy się do wszystkich obywateli o podjęcie wysiłków, by nienawiść nie wrosła w serca i nie zatruła krwi pobratymczej.