RPO z przykrością odnotowuje nieprzekazanie mu informacji o konsultacjach projektu Krajowego Programu Działań na Rzecz Równego Traktowania na lata 2022-2030. Znaczenie zasady równości w prawie krajowym, unijnym i międzynarodowym oraz troska o prawidłową realizację obowiązków ciążących na Polsce zdają się czynić niezbędną współpracę właściwych organów. RPO za nieodzowne uznaje współdziałanie obu urzędów.

Aktualny projekt Programu zdaje się jednak nie uwzględniać w pełni ani zgromadzonej wiedzy na temat dyskryminacji w Polsce, ani zaleceń RPO z ostatnich lat. Nie przewidziano w nim współpracy pełnomocnika ds. równego traktowania i RPO  – choć podkreśla się  znaczenie  kooperacji wielu podmiotów, w tym spoza systemu administracji rządowej.

Przy poszanowaniu niezależnej pozycji instytucjonalnej RPO taka współpraca byłaby efektywna. Ważne jest też  prowadzenie przez władze działań z wykorzystaniem rezultatów uzyskanych już dzięki zaangażowaniu środków publicznych, np. w odniesieniu do obszarów objętych badaniami antydyskryminacyjnymi RPO. 

Pomimo tych ogólnych zastrzeżeń należy zauważyć, że w wielu miejscach zaktualizowanej wersji projektu Programu jego założenia są zbieżne z uwagami RPO  poprzedniej kadencji. Warto wymienić np. mocniejsze zaakcentowanie równości płci w sferze życia publicznego przez zwiększenie liczby zadań z zakresu promowania udziału kobiet w gremiach decyzyjnych, czy usunięcie sformułowań krzywdzących dla migrantów i Romów, w tym tezy, jakoby to zachodzące współcześnie w Polsce zjawiska migracyjne,  w szczególności te o charakterze międzykulturowym, powodowały w społeczeństwie eskalację nastrojów radykalnych i ekstremistycznych. 

Wzgląd na pełną realizację konstytucyjnej zasady równego traktowania wszystkich osób skłania RPO do przekazania pełnomocnik uwag do projektowanego Programu na lata 2022-2030 – w trosce o efektywność zasady równości oraz skuteczność planowanych działań. Chodzi o dwa główne wątki zagadnień – finansowy i legislacyjny. 

Całość stanowiska na stronie Biura RPO